2010/10/12

Nabigatzen

Itsaso  zabalean  zehar  nabigatzen  dugunean,  askatasuna ez eze, bakardadea ere sentitzen da: mugagabetasun horretan, puntu txiki bat baino ez gara.























"Barku batek helburutzat nabigatzea duen objektu bat dirudi, baina haren helburua ez da nabigatzea, portu batera heltzea baino. Gu nabigatzen ari gara, baina ez daukagu babestzat hartu beharko genukeen portuaren ideiarik. Berritu egiten dugu horrela -bertsio mingarrian- argonauten formula abenturazale hura: nabigatzea prezisoa da, bizitzea ez".
Fernando Pessoaren Libro del desasosiego de Bernardo Soarestik hartutako paragrafoa. 





Ez dago inor haren begira. / No hay nadie esperando.
 "Un barco parece ser un objeto cuyo fin es navegar; pero su fin no es navegar, sino llegar a puerto. Nosotros nos encontramos navegando, sin la idea del puerto al que deberíamos acogernos. reproducimos así, en la especie dolorosa, la fórmula aventurera de los argonautas: navegar es preciso, vivir no es preciso". 
Parágrafo extraido del Libro del desasosiego de Bernardo Soares  de Fernando Pessoa. 

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina